3 voorbeelden van zorgregelingen voor kinderen

3 voorbeelden van zorgregelingen voor kinderen

Kinderen hebben recht op omgang met beide ouders. Wanneer ouders uit elkaar gaan wonen de kinderen niet meer met beide ouders in dezelfde woning. Om ervoor te zorgen dat kinderen omgang hebben met beide ouders dient er een zorgregeling/omgangsregeling vastgesteld te worden. In dit artikel leggen we uit wat een zorgregeling inhoudt en geven we drie voorbeelden uit de praktijk.

Wat houdt een zorgregeling/omgangsregeling in?

Met een zorgregeling en omgangsregeling wordt hetzelfde bedoeld. Het verschil is of één of beide ouders het gezag hebben. Waar in dit artikel zorgregeling wordt genoemd, kan ook omgangsregeling gelezen worden.

Een zorgregeling houdt concreet in welke ouder wanneer voor de kinderen zorgt. In principe wordt er een ‘reguliere’ zorgregeling afgesproken voor de ‘normale’ weken en worden er aparte afspraken gemaakt voor de feestdagen en vakanties.

Hoe concreet een zorgregeling is hangt af van verschillende factoren, waaronder de leeftijd van de kinderen en of de ouders goed met elkaar kunnen overleggen. Bij jonge kinderen en ouders die niet goed met elkaar kunnen overleggen worden vaak concretere afspraken gemaakt. In het schema van de zorgregeling worden dan zowel de dagen, als de tijden en wie de kinderen haalt of brengt vastgelegd. Als ouders goed met elkaar kunnen communiceren over de kinderen, kunnen zij desgewenst een globalere zorgregeling overeenkomen en met elkaar overleggen over de concrete invulling.

Voor de inhoud van de zorgregeling moet worden gekeken wat het beste bij jouw situatie past. Ook dit is afhankelijk van meerdere factoren, waaronder bijvoorbeeld: de leeftijd van de kinderen, de schooltijden en sporten van de kinderen, het werkrooster van de ouders, de woonafstand tussen de ouders en hoe goed de ouders met elkaar communiceren. Bij een zorgregeling voor bijvoorbeeld een baby is met het oog op het ontwikkelen van een veilige hechting frequent (kort) contact met iedere ouder belangrijk, terwijl pubers gemakkelijker omgaan met de afwezigheid van een ouder voor meerdere dagen.

Voorbeeld 1: Co-ouderschap

Bij co-ouderschap brengen de kinderen ongeveer evenveel tijd door met iedere ouder. De zorg wordt gelijkwaardig verdeeld. Dat hoeft niet persé in te houden dat de kinderen precies evenveel bij iedere ouder verblijven. Gekeken moet worden naar wat haalbaar en werkbaar is. Als de kinderen bijvoorbeeld wekelijks drie dagen bij de ene ouder verblijven en vier dagen bij de andere ouder valt dit ook onder co-ouderschap. Dit kunnen zowel aaneengesloten dagen zijn als opgedeelde dagen. Ook een regeling waarbij de kinderen de ene week bij de ene ouder en de andere week bij de andere ouder verblijven, valt onder co-ouderschap. Een co-ouderschapsregeling is voor de kinderen vaak erg fijn, omdat zowel hun vader als moeder een grote rol speelt in hun leven. Voor de ouders is het prettig dat zij op deze manier zoveel mogelijk tijd met hun kinderen kunnen doorbrengen.

Voorbeeld 2: Zowel doordeweeks als in het weekend

Een ander voorbeeld van een zorgregeling kan zijn dat de kinderen iedere week één of twee doordeweekse dagen bij de andere ouder verblijven en daarnaast om het weekend een heel weekend bij die ouder verblijven. In deze regeling zijn de kinderen het meeste bij de ouder waar zij hun hoofdverblijfplaats hebben, maar hebben zij toch wekelijks contact met de andere ouder. Daarbij vindt het contact met de andere ouder zowel plaats op doordeweekse dagen als weekenddagen. Hierdoor is de andere ouder betrokken bij het dagelijkse leven van de kinderen en is er in de weekenden tijd om leuke activiteiten te ondernemen.

Voorbeeld 3: Om de twee weken

Een zorgregeling waarbij de kinderen één weekend per veertien dagen bij de andere ouder verblijven zien wij in de praktijk steeds minder voorkomen. Het wordt ouders door de wetgever en werkgever (met bijvoorbeeld een mama- of papadag en het zorgverlof) gemakkelijker gemaakt om voor de kinderen te zorgen, waardoor de zorgregelingen vaker uitgebreider zijn. Voor sommige ouders kan een veertiendagenregeling nog wel passend zijn. Bijvoorbeeld bij ouders die heel ver bij elkaar vandaan wonen. De kinderen zijn dan doordeweeks bij de ouder waar de kinderen hun hoofdverblijfplaats hebben. Omdat deze ouder soms ook een (vrij) weekend met de kinderen wil doorbrengen, spreken de ouders af dat de kinderen een weekend per veertien dagen naar de andere ouder gaan. Deze regeling kan eventueel uitgebreid worden naar de frequentie waarbij de kinderen een weekend bij de ouder waar zij hun hoofdverblijfplaats hebben verblijven en vervolgens twee weekenden achter elkaar bij de andere ouder, etc. Voor kinderen onder de 3 jaar is deze omgangsregeling minder passend omdat het belangrijk is dat kinderen zich in hun eerste levensjaren kunnen hechten aan beide ouders.

Maatwerk en evaluatie

De verschillende factoren die meespelen bij de concreetheid en invulling van een zorgregeling maken dat een zorgregeling maatwerk is. Onze familierechtspecialisten Michelle Roobeek, Rosanne Potma en Marloek Oudshoorn kunnen een zorgregeling op maat voor u opstellen. Daarnaast is het verstandig om de zorgregeling zo nu en dan (bijvoorbeeld jaarlijks) te evalueren. Op het moment dat de ouders uit elkaar gaan is het namelijk bijna onmogelijk om alle verschillende fases te voorzien. Het kan natuurlijk gebeuren dat een van de ouders in de toekomst een ander werkrooster krijgt, de kinderen naar (de middelbare) school gaan, nieuwe sporten gaan beoefenen, enzovoort. Het is belangrijk dat de zorgregeling voor zowel de kinderen als de ouders werkbaar blijft.

Contact met onze familierechtspecialisten

Zit jij in een situatie waarin een zorgregeling opgesteld moet worden? Of is uw situatie veranderd waardoor u de zorgregeling wilt wijzigen? Onze familierechtadvocaten Michelle Roobeek, Rosanne Potma en Marloek Oudshoorn staan voor jou klaar.